Spaghetti

Iedereen weet het: spaghetti is een lange, dunne pastasoort. Het is een van de vele pastasoorten die samen de basis van de Italiaanse keuken vormen.

Ooit was spaghetti nog langer dan tegenwoordig, maar in de zestiger jaren van de vorige eeuw werd spaghetti wat korter als gevolg van de overstap van traditionele handmatige technieken naar meer industriële processen. Tegenwoordig is de meest gangbare lengte 25 tot 30 centimeter.

Wat weinig mensen weten is dat het woord 'spaghetti' een meervoudsvorm is van 'spaghetto'. Dus: je hebt één spaghetto en een bord vol spaghetti. Het Italiaanse woord 'spaghetto' betekent 'koord' of 'touw' en is een verkleinwoord van 'spago' ('vlecht' of 'vlechten'). Als je nautisch bent opgevoed, dan noem je het 'twijn' of 'twijnen'.

Algemeen wordt gedacht dat Marco Polo (1254-1324) de pasta op zijn reis naar China is tegengekomen en vervolgens heeft geïntroduceerd in Italië. Er zijn wat problemen met die theorie. Het eerste probleem is natuurlijk dat Chinese vormen eigenlijk geen pasta zijn. Verder beschreef Marco Polo de Chinese bami als 'lijkend op lagana (lasagne)', wat uiteraard betekent dat hij wist dat er in zijn Italië al pastasoorten bestonden voordat hij op ontdekkingsreis ging.

De eerste vermelding van pasta vinden we rond de vijfde eeuw nC in de Joodse Talmoed. Daarin wordt een gedroogde pasta beschreven die gekookt kan worden en eenvoudig meegenomen kon worden op lange reizen. Sommigen denken dat de Arabieren pasta in Europa introduceerden gedurende de verovering van Sicilië. Dunne variaties doken rond 1154 nC op en rondom Sicilië op.