Iedere plaats (nog) zijn eigen bitter?

Kruidenbitter is jenever of brandewijn waarin een mengsel van kruiden, specerijen en botanicals maandenlang heeft getrokken. Er zit minimaal 15 procent alcohol in en minder dan 100 gram suiker per liter.

Landelijk bekende kruidenbitters zijn, andere meer, Beerenburg, Cloosterbitter, Oranjebitter en Schippersbitter. Maar er zijn nog veel meer soorten, die een meer plaatselijke bekendheid genieten. Denk aan Schylger Juttersbitter van Terschelling, Juttertje van Texel, Nobeltje van Ameland en Schelvispekel uit Vlaardingen.

De altijd bemoeizuchtige overheid is er de reden van dat de meeste kruidenbitters niet meer lokaal geproduceerd kunnen worden. Daarom wordt de productie tegenwoordig vaak uitbesteed aan een grotere firma. In de meeste gevallen is dat Boomsma Distilleerderij in Leeuwarden.

Saskia Boomsma van Boomsma Distilleerderij laat weten dat voor iedere kruidenbitter een uniek recept wordt gebruikt. Bij de verkoper van Juttertje, slijterij en wijnhandel De Wit in het Texelse Den Burg, merkten ze dat een keer toen Boomsma per ongeluk de leidingen niet had leeggehaald voordat hun Juttertje erdoor ging. De smaak klopte daarna niet meer.

“Wij hebben wel een heel eigen recept, maar een eigen vullijn is met de hand niet meer te doen”, aldus De Wit. “Boomsma vult wel heel veel kleine bitters af, maar dat zijn andere recepten.”